Blogs

In Nederland kennen we deze problematiek helemaal niet. We beschikken over een uniek leidingwaternet, waardoor zo goed als iedereen over een hoge kwaliteit, betrouwbaar drinkwater beschikt en dat tegen een zeer schappelijke prijs. Mijn inschatting is dat voor een gemiddeld varkensbedrijf de jaarlijkse kosten voor de eerste levensbehoefte water niet veel hoger zullen uitvallen dan € 5000,-. En als de alternatieve keuze voor bronwater wordt gemaakt, dan is dit ook in grote delen van Nederland voldoende beschikbaar in combinatie met acceptabele kosten voor behandeling tegen met name ijzer en mangaan.

Dat het zelfs vrij dicht bij huis ook anders kan, heb ik recent ervaren bij diverse bedrijfsbezoeken in West-Vlaanderen. De capaciteit van de leidingwateraanvoer is hier op veel plaatsen maar minimaal, terwijl de kosten voor leidingwater snel ca. 5 maal hoger zijn dan het Nederlandse tarief. Ook het gebruik van bronwater ligt hier onder een vergrootglas. Veehouders zijn verplicht het gebruik van bronwater uit diepe bronnen steeds verder terug te schroeven vanwege verzilting van de gronden. Een ondiepere bron lijkt dan logisch, maar voor een goede behandeling daarvan moeten vaak veel meer aanvullende kosten gemaakt worden. Noodgedwongen valt dan de keuze op alternatieven als regenwateropvang, drainagewater of oppervlaktewater, zonder zich bewust te zijn van de enorme risico’s voor de diergezondheid vanwege o.a. microbiologische verontreiniging van dit water.

In dit opzicht mogen we in Nederland van geluk spreken. Water is hier zo vanzelfsprekend dat we er zelden over nadenken. Maar soms is het toch goed om even te beseffen: bijzonder dat het zo gewoon is. Zoals al vaak beschreven in mijn blogs ligt de uitdaging er nu nog in om verstandig met dit product om te gaan. Zodat we dit water, dat van hoge kwaliteit onze bedrijven binnenkomt ook van diezelfde hoge kwaliteit aan het drinkpunt verstrekken.